Lieve lezers…
Mijn eerste blog. Waauw. Spannend! Er zijn zoveel onderwerpen waar ik het kan en wil over hebben met jullie. Want God, wat een uitdagende tijden… en wat vind ik het stressy om mijn werk, pre-teaching, zorgen voor buren, topmama zijn, vrijwilligerswerk doen, een goed lief te zijn, een attente dochter te zijn, een fantastische poetsvrouw te zijn, gezonde maaltijden op de tafel te toveren, enz… te combineren. Ik kan jullie verzekeren; dit lukt me niet????! En dat is ook helemaal ok heb ik geleerd in een of andere opleiding????!
Maar wat vind ik het in deze moeilijke tijd ook ontzettend boeiend om te lezen, te zien, te voelen, te ervaren… wat er allemaal beweegt. Ook ik heb door deze Corona crisis enkele dingen ontdekt die ik in ‘normale omstandigheden’ nooit zo speciaal zou gevonden hebben. En daar ben ik dankbaar voor! Misschien herkennen jullie het wel? Ik heb ervaren dat mijn dochter van 16 en ik echt een ontzettend leuke band hebben en eigenlijk betrap ik mij erop dat ik haar niet als een soort ‘vriendin’ mag behandelen. Maar we delen geheimen, pingpongen naar mekaar met haarscherpe humor, maken ‘pipi langkous staartjes’ bij elkaar (en daar zijn we eigenlijk allebei veel te nuchter voor????), maken dagelijkse wandelingen met diepgaande gesprekken , enz enz… Danku Corona, ik besef nog meer dan ervoor wat een ongelooflijk heerlijke tiener ik in huis heb met mijn dochter!
Wat heb ik nog ontdekt? Dat mijn zoon het niet gemakkelijk heeft en dat ik heel veel respect heb voor de leerkrachten. Pre-teaching met mijn 12-jarige zoon die met een problematiek zit van ADD, dyslexie, dyscalculie,… Dit combineren met 3 bedrijven runnen, huishouden, tuin, enz… waauw, wat een uitdaging! Ik haal alles uit de kast om hem te motiveren… (“goedemorgen Tiemen, Juf Veerle is er helemaal klaar voor” en dan het antwoord “mama, daar ben ik echt te groot voor geworden, kunnen we aub gewoon starten”). En dat motiveren… soms lukt dat, en soms ook niet, en dan komt er natuurlijk ook al eens frustratie naar boven. Bij hem, maar ook bij mij. Want het is toch echt niet simpel hoor voor die kids. Geen vriendjes op school, geen vriendjes op bezoek, … Enkel mama, pluspapa en zus om te ambeteren… En dan het inperken van die Playstation uren… Ik ga eerlijk zijn, ik ben daar veel lakser is dan gewoonlijk. Ook een beetje gerustgesteld door een lezing waar ik op een ouderavond enkele jaren geleden eens naartoe ben gegaan. De spreker, een jonge psycholoog die ook nog regelmatig genoot van zelf een spelletje te spelen, heeft me geleerd dat er vroeger enkel gespeeld werd op de speelplaats en de pleintjes en dat er nu virtuele speelplaatsen en speelpleinen zijn. En inderdaad, ik ga regelmatig bij mijn zoon in de kamer ‘poetsen’ om even mee te luisteren (ik schrob dan keilang aan hetzelfde tafeltje en kastje zodat het niet opvalt????) en dan hoor ik buiten enkele zware vloektermen (waarvan ik het schaamrood op de wangen krijg en mijn zoon geen besef heeft wat hij eigenlijk zegt en ik hem daar compleet verontwaardigd op wijs maar volgens mijn andere tiener hoort dit gewoon bij gamen (say what?)),dat mijn zoon van 12 Amerikaanse vrienden heeft en hij in bijna perfect Engels informeert hoe het met hen gaat, een praatje over de Covid-19 crisis slaat, om dan over te gaan tot de orde van de dag….gamen! Het doet me glimlachen… Ik ga proberen om hem te motiveren om ook Franse vriendjes te zoeken…
Dus wat heb ik geleerd dankzij Corona? Dat ik soms gerust ook eens wat minder streng mag zijn voor mijn 12-jarige ‘kleine’ (en voor mezelf als mama????). Hij mist veel; zijn vrienden, de bosklassen, zijn vormsel, het afzwaaimoment op de lagere school, enz…. Het hoeft allemaal niet zo perfect te zijn! En ik heb ook geleerd dat veel leerkrachten een geweldige job doen in het ondersteunen van dit alles. Ik heb vanmorgen nog een dankwoordje gestuurd naar juf Ellen om haar gewoon dit even te laten weten… En tijdens ons dagelijks contactmomentje liet ze me onmiddellijk weten met tranen in de ogen, hoe deugd dat berichtje heeft gedaan. Want ja, we laten altijd snel weten wat niet goed is, en gaan veel te gemakkelijk voorbij aan wat wel goed is he… Misschien een tip voor jullie? Mensen fleuren helemaal op van een complimentje… Gewoon doen!
Dus danku Corona, ook weer bedankt voor dit inzicht…
En ik kan nog veel opnoemen. Ik heb ontdekt dat ik een heel fijn lief heb en dat het kort op mekaar zitten niet benauwend werkt als je relatie goed zit. Geen seconde heeft hij op mijn zenuwen gewerkt????… wat heerlijk! Dat ik echt hele fijne collega’s heb en dat deze zware tijden ons heel veel inzichten geven over onze medewerkers… Ik heb medewerkers gezien die nu in deze zware tijden echt rechtstaan, zonder iets te verwachten, er gewoon willen zijn voor hun bedrijf. Wat heerlijk! Ik heb zelfs nieuwe vriendschappen ontdekt, ik heb dingen verteld tegen ‘nieuwe’ mensen in mijn leven die ik normaal pas na jaren zou prijsgeven… wat een voorrecht om deze ‘nieuwe mensen’ in mijn leven te hebben. Ik heb veel in contact gestaan met vrienden die het Corona beestje gelukkig overwonnen hebben. Ik heb van hun verhalen geleerd dat niets vanzelfsprekend is en dat we onze gezondheid nooit als vanzelfsprekend mogen zien… danku om dit te delen, ik ben bewuster gaan stilstaan bij het leven. Ik sta vrijwillig, op vraag van een bevriende directeur van een woon-zorgcentrum, enkele verpleegsters telefonisch bij die het wat moeilijk hebben. Waaauw, wat een verhalen… Ik heb geleerd dat jullie echt fantastisch werk leveren…. Wat een dilemma’s, wat een kracht, wat een moed…. Ik heb geleerd dat jullie inderdaad echte helden zijn en dat ik daar soms nog niet genoeg bij stil gestaan heb in het verleden. En ik heb nog veel geleerd… heel veel…
Ik heb geleerd… elke crisis heeft ook zijn kansen… het leven blijft zo onvoorspelbaar… en we hebben daar als mens toch bitter weinig controle over…
Hoe mooi is het toch om samen met gevoelens van onzekerheid, angst en heel veel stress toch ook deze mooie dingen te mogen ontdekken. Ik ben een beetje overvallen door een gevoel van dankbaarheid om de waarde en de rijkdom van deze ‘normale dingen’ nog beter te begrijpen. Ik wens jullie en jullie geliefden heel veel moed en een goede gezondheid toe….
Liefs,
Veerle